dedemin insanları

çağan ırmak'ın en güzel filmi bana göre. nüfus mübadelesi ekseninde anlatılan nefis bir hikaye. izlemelere doyamadım bu filmi.

gerçekten izlemeye değer bi' film. bana hep rahmetli dedemi hatırlatır, her seferinde üzer beni bu film.

sinemamızın kalite kokan işlerinden bir tanesidir. sağlam replikler barındırır. örnek; ''bavulları hiç sevmiyorum efendim. çok hüzünlü şeyler. hep geri dönüp gitmeyi hatırlatırlar'' gibi.

bu filme dair en güzel ayrıntı; borç para vermiş olduğu esnafın dükkanının önünden geçmek istemeyen adam ayrıntısıdır. nefisti o ayrıntı. eski insanlar ne güzelmiş dedim kendi kendime. borç verdiği şahsın dükkanının önünden geçmiyor ki, içeride o şahısı görürse şahsın aklına yanlış bir şey gelir, adam boşu boşuna mahçup olur. (bkz: çetin tekindor)

türk sinemasının en erdemli filmi. film, baştan sonra erdemle dolu. iyiliğe, güzelliğe, eşitliğe dair mhteşem cümleler ve sahnelerle dolu. kadrosun yiğit özşener, ezgi mola ve mert fırat da var. bir çocuğun tüm kavramları dedesinin gözünden öğrenmesi mükemmel anlatılmış. özellikle tek sekans sahneler o kadar iyi ki, dün gece yeniden izlediğimde vuruldum kaldım. --- spoiler --- ramazan ayı bğttikten sonra eve rakıyl gelen çetin tekindor'un karısının söylediği "bir ay içme, ondan sonra hemen içkeye başla" tsrzı cümlesine verdiği, tanrı'dan ötürü; "o beni bilir" cümlesi binlerce kitaba bedeldi. --- spoiler ---

bir 5 yıl oluyor, lisedeyken sinemaya gitmiştik okulca. bu filmi izlemiştik. hatırladığım kadarıyla iç ısıtan ve hoş bir filmdi. --- spoiler --- bir de intihar sahnesi vardı. çok anlamlı olan. --- spoiler ---